|
1. |
|
|
|
|
Credes que o mar é unha fonte inagotable
Vivides de explotalo, de agotalo
Cada vez menos especies, cada vez máis porcallada
Pero non vos preocupades, porque será mal que deixades aos fillos
Mais estade atentos, e non vos pasedes
Cthulhu durme, pero ha espertar
E eu non querería ser
quen estivese diante del.
Enorme, enfadado, buscando sangue.
Estade moi atentos, e non vos pasedes
Enorme, enfadado, buscando sangue.
Estade moi atentos, e non vos pasedes
Cthulhu durme, pero ha espertar
E eu non querería ser
quen estivese diante del.
Enorme, enfadado, buscando sangue.
Con sorte, só o veredes ir
e a vosa cordura irá ao tacho
Pero total, pouca diferenza haberá co voso actual estado.
Na fin, non é a vosa culpa,
só queredes sobrevivir
nun mundo absurdo
nun mundo xa tolo
nun mundo que semella estar xa controlado
polo que durme en R'lyeh
nun mundo absurdo
nun mundo tolo
nun mundo que semella controlado
polo que durme en R'lyeh
|
|
2. |
|
|
|
|
É moi doado pensar que o inimigo
Chega de fóra, sedento de morte
Mais o que debemos ter sempre en conta
É que o inimigo xa ostenta o poder
Son os que te explotan, que xogan contigo
Nese xogo inxusto onde só vas perder
Viven do teu suor e do tempo
Que vendes por precisar algo que comer
Eses son os verdadeiros monstros
Por iso non debes temer a ningún deus
Porque se Azathoth esperta ou se Yog-Sothoth vén
Todo o malo será que deixes de sofrer
Porén na vida que che trae o capital
Só queda esforzarse ata envellecer
E despois ir minguando. Desaparecer.
Eles, por contra, van vivir ben.
Non teñen problema, o seu tempo é o teu.
Vendíchesllo e non verás nada a cambio
Con sorte as migallas que deixen caer.
Por iso, invoquemos a Cthulhu alomenos
Que veña o xigante e que toleen e toleen
Os bós e os malvados, que todas imos morrer
E así, polo menos, eles non van vencer.
|
|
3. |
|
|
|
|
A chave e a porta virá algún día
e traerá sufrimento, maldade e agonía
Mais polo menos é un deus xusto e astuto,
non é corrupto e polo menos ten moral.
Ademais trae outra cousa esencial, sabedoría.
Isto xa é máis do que nos vai dar
Algún día o mandato da burguesía.
Isto xa é moito mellor que a mentira da democracia burguesa.
Beneficiada pola estupidez da poboación
Controlándoa malia a súa torpeza
Nun sistema que só prima poder e corrupción.
Por iso, ante a opción entre Yog-Sothoth
Ou o goberno da burguesía
É preferible un deus exterior, pero omnisciente
Que reinará durante eóns con crueldade e saber.
|
|
4. |
|
|
|
|
Miles de anos
Medrando e medrando
Aniquilando inimigos
Adorando a Cthulhu
E de súpeto vides vós,
Prantades fábricas de merda
Porque é unha fábrica de merda, unha de papel
Que depreda todo o que hai na ría
Non vos importou nada máis que o voso peto
Dende sempre só queredes inflar a vosa conta
Non entendedes nada máis
Sodes monstros
Sodes lixo
E contaminades non só a auga
senón o corazón dos vosos fieis
Entre adorar a deuses violentos ou
adorar ao deus diñeiro
pouca diferenza atopo,
salvo que polo menos,
os profundos son honestos.
Nin marisco, nin industria marítima nin profundos quedan xa
Pai Dagón e Nai Hidra
Sairán da ría
E a vinganza será cruel
Pero será moito menos dura
Que a que vos merecedes
a mans da poboación á que roubastes
a paisaxe,
a saúde e a cordura
|
|
5. |
|
|
|
|
Cres todo o que reforza a túa postura en internet
Novas do whatsapp, vídeos do youtube
Twits propagados por bots.
Cres que Iker Jiménez é un crack
Que Pérez Reverte tamén
Compras discursos pro capital
Crendo que amenazan ao poder
Porque ti non es máis ca un anormal.
Porque ti non es máis ca un anormal.
Xamais foches de ler
No instituto só ías ao recreo
Pensabas que molabas
Pero de adulto ninguén te toma en serio
Reforzas a túa postura moral
Rexeitando á ciencia e á investigación
Porque ti es tan langrán
Que cres que ver un vídeo é investigar.
O mellor é que sei que te sabes inútil
E fas iso por reforzarte
Porque tomarte en serio e aprender
Ou ter humildade é un disparate
Se Azathoth esperta e destrúe o universo
Polo menos terá feito algo bo:
Eliminar a existencia dos que son coma ti
Porque sodes o peor que deu a evolución
|
|
6. |
|
|
|
|
7. |
|
|
|
|
Non facía falla insultar a Lavinia
Tampouco apartala só por ser rara
O medo é o medo, e sempre fai estragos
Na xente noxenta que vive encerrada
Os Wateley eran xente normal
Que crían en deuses estraños, e xa
Maltratala a ela por ser especial
Foi temer ao poder que unha muller pode adoptar
Wilbur naceu aínda máis estraño
Cun corpo especial, froito do seu pai
Medrou e medrou, máis listo ca un allo
E os veciños, merdentos, só o sabían marxinar
Os Wateley eran xente normal
Que crían en deuses estraños, e xa
Wilbur naceu aínda máis estraño
Cun corpo especial, froito do seu pai
Medrou e medrou, máis listo ca un allo
E os veciños, merdentos, só o sabían marxinar
Os Wateley eran xente normal
Que crían en deuses estraños, e xa
Aínda así eran deuses que viñan
E facían cousas, non coma o do mito cristián
Marxinaron a Lavinia, deixárona de lado
Tratárona de meiga, de becho apestado
Tíñanlle medo a unha muller con poder
Que co seu pai quixo coñecer
Segredos que viñan de máis alá das estrelas
A Wilbur, o pobre nin o deixaron medrar
Tampouco a súa vida, que foi especial
Mais se a veciñanza non fose tan pechada
Os males de Dunwich poderían rematar
Mais os monstros non viñan do espazo
Senón que sempre foron os alienados de aquí abaixo
|
|
8. |
|
|
|
|
Na era de internet
son reis absolutos
Vídeos cuquis e monerías
para facernos perder o tempo
Xa o lograban no Exipto
e en Ulthar tamén son deuses
Vivan os gatos, miau
que son un encanto, miau.
Non digo que non sexan crueis,
tamén son despiadados.
Pero son xeitosos, e doces
E en realidade non teñen maldade.
Un dictador así, miau
si que merece respecto, miau.
Se non se perde o norte
As cousas teñen bo xeito.
O problema é que os humanos son
por defecto, defectos.
Na realidade mental que montan
sempre acaban babecos.
Por iso a revolución non para
e sempre hai que mellorar
cargándonos as leis caducadas
que sempre nos cortan as ás.
A sociedade sería mellor
se fosemos michos, miau
pero co noso razonamento, miau
e en vez de querer dominar
e en vez de tentar dar medo
actuásemos co fin de existir
todos xuntos, no posible, co que temos.
|
|
9. |
|
|
|
|
Moi ben o de Carter estudando o espazo
Mirando que hai máis alá dos soños
Apreciando o mundo onírico para reinar nel
Pero iso facíao por non ter que facer
Era un burgués, con todo doado
(Puido aprender, máis alá do utilitario)
Puido emprender viaxes fantásticos
Durmir ata tarde, erguerse sen amo
Iso facilitaba o mundo que quixo
Non digo tampouco que fose doado
Só el chegou, coas chaves de prata
Pero se fose un currela pola cona podería
Amizades, familia, fan todo posible
Incluso chegar a coñecer a Yog Sothoth
É triste pensar que o desenrolo ocultista
Tamén é cuestión de clase social
Randolph Carter fixo ben en aprender
E todas deberíamos querer ser coma el
Pero tamén porque todas deberíamos ter dereito
E os mesmos posibles de durmir e coñecer
Aos seres que agardan no confín do universo
A visitar Ulthar, Celephaïs ou Yaddith
E incluso a ter a oportunidade única
De que o mesmo Yog-Sothtoh nos ensine a faciana
Perdendo a cabeza, pero pola nosa decisión
|
|
10. |
|
|
|
|
Nyarlathotep é o verdadeiro controlador do universo
Manexa a Azathoth como quere, e tamén moldea a nosa mente
Viu pasar eóns de historia
Ten claros os seus poderes
Viu nacer á humanidade
Entende que somos moldeables
Deste xeito sabe ben
Facerse boa publicidade
E aínda así engana menos
que os que branquean aos nazis
Mira que hai que ser babeco
para crer a eses babosos
Nyarlathotep terá mil caras
Pero polo menos ten clase
Os seus enganos veñen do seu poder
Que exerce con coherencia
Os que branquean só lamben os cús
Pensando que van lograr algo así
Pero todo .l o seu discurso estóupalles nas mans
En canto tocan algo e entenden que o odio está mal
Esa xente é moi imbécil
E Nyarlathotep non ten paciencia.
Loitará contra eles sempre
Para ter humanidade á que engatusar.
|
|
11. |
|
|
|
|
12. |
|
|
|
Álbum conceptual baseado no universo de H. P. Lovecraft
released November 30, 2022
